ਕਹੁ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕਹੁ. ਕਥਨ ਕਰ. ਬੋਲ। ੨ ਸੰਗ੍ਯਾ—ਬਾਣੀ. ਬਾਤ. ਕਥਾ “ਸੁਕ ਸੰਗ ਰਾਜੇ ਕਹੁ ਕਹੀ.” (ਕ੍ਰਿਸਨਾਵ) ੩ ਦੇਖੋ, ਕਹੁ। ੪ ਕੋ. ਕਉ. ਆਦਿ ਦੇ ਥਾਂ ਭੀ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਹੈ—“ਸਿਖੀ ਕਹੁਁ ਵਡ ਭਾਗ.” (ਗੁਪ੍ਰਸੂ)

ਕਹੁ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਕਹੁ (ਕ੍ਰਿ.। ਦੇਖੋ , ਕਹੰਤ) ਆਖ, ਪਰ ਮੁਰਾਦ ਹੈ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਯਥਾ-‘ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਮ ਨੀਚ ਕਰੰਮਾ’।