ਕੋਰ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕੋਰ (ਵਿ, ਇ) ਬੀਜਣ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ ਪਾਣੀ ਨਾ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਕਣਕ ਦੀ ਫ਼ਸਲ

ਕੋਰ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕੋਰ (ਨਾਂ,ਇ) ਨਹੁੰ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀ ਮਾਸ ਦੀ ਕੰਨੀ

ਕੋਰ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕੋਰ 1 [ਨਾਂਇ] ਕਿਨਾਰਾ, ਹਾਸ਼ੀਆ; ਜੁੱਤੀ ਦਾ ਬਖੀਏ ਵਾਲ਼ਾ ਭਾਗ; ਨਹੁੰ ਨਾਲ਼ ਲਗਦਾ ਮਾਸ ਜਾਂ ਚਮੜੀ ਦਾ ਕਿਨਾਰਾ; ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪਤਲਾ ਫ਼ੀਤਾ; ਅੱਖ ਦਾ ਕੋਨਾ; ਹੱਠ, ਜ਼ਿੱਦ, ਐਬ , ਵੈਰ 2

[ਨਾਂਪੁ] ਬੀਜਿਆ ਹੋਇਆ ਅਣਸਿੰਜਿਆ ਖੇਤ; ਕੱਲਰ , ਬੰਜਰ ਭੂਮੀ 3 [ਵਿਸ਼ੇ] ਅੰਨ੍ਹਾ , ਨੇਤਰਹੀਣ 4 [ਨਾਂਇ] ਕੇਂਦਰੀ ਭਾਗ

ਕੋਰ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕੋਰ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਕਿਨਾਰਾ. ਸਿਰਾ. ਧਾਰ. ਹ਼ਾਸ਼ੀਆ. ਵਸਤ੍ਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਲਾਈ ਗੱਠ। ੨ ਅੱਖ ਦਾ ਕੋਆ । ੩ ਕੋਟਿ. ਕ੍ਰੋੜ. “ਨਹੀ ਰਹਿਤ ਬਿਧਿ ਕੋਰ.” (ਗੁਵਿ ੧੦) “ਲਾਖ ਲਾਖ ਕਈ ਕੋਰੈ.” (ਕਾਨ ਮ: ੫) ੪ ਮਰਾ. ਹਠ. ੡੒ਦ। ੫ ਅ੶਽ਬ. ਦੋ੄. “ਤਉ ਤਨਿ ਕਾਈ ਕੋਰ.” (ਸ. ਫਰੀਦ) ੬ ਵੈਰ । ੭ ਪੰਕਤਿ. ਕਤਾਰ। ੮ ਫ਼ਾ ਅੰਧਾ. ਨੇਤ੍ਰਹੀਨ। ੯ ਕੱਲਰ. ਅਜਿਹੀ ਜ਼ਮੀਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀ ਨਾ ਹੋ ਸਕੇ। ੧੦ ਨਹਿਰੀ ਸੰਕੇਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਖੇਤ , ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੀਜਣ ਪਿੱਛੋਂ ਪਾਣੀ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਹੋਵੇ। ੧੧ ਅਕੋਰ (ਭੇਟਾ) ਦਾ ਸੰਖੇਪ. “ਸਸਤ੍ਰੰ ਛੋਰ, ਦੈ ਦੈ ਕੋਰ.” (ਰਾਮਾਵ) ੧੨ ਵਿ—ਕੋਰਾ. “ਆਯੋ ਕੋਰ ਮੁੰਡਾਇ.” (ਚਰਿਤ੍ਰ ੩੭੬) ਕੋਰਾ ਸਿਰ (ਬਿਨਾ ਪਾਣੀ ਲਵਾਏ) ਮੁੰਨਵਾ ਆਇਆ। ੧੩ ਅਣਲੱਗ. ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ. “ਏਕ ਢੋਲ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋਰ ਮੰਗਾਵਾ.” (ਚਰਿਤ੍ਰ ੩੫੫) ੧੪ ਸਿੰਧੀ—ਫਲ ਦੀ ਗੁਠਲੀ. ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਅੰਬ ਦੀ ਗੁਠਲੀ । ੧੫ ਫੁੱਲ ਦੀ ਕਲੀ (ਡੋਡੀ) ਲਈ ਭਾਈ ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਕੋਰ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਹੈ.

ਕੋਰ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਕੋਰ (ਗੁ.। ਫ਼ਾਰਸੀ ਕੋਰ=ਟਿਬ ਖੜਿਬੀ, ਖੇਤੀ ਦੇ ਅਜੋਗ ਭੋਂ। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕੋਣ=ਟੇਢ) ਕਸਰ , ਐਬ , ਘਾਟਾ। ਯਥਾ-‘ਤਉ ਤਨਿ ਕਾਈ ਕੋਰ’ ਤੇਰੇ ਹੀ ਤਨ ਵਿਚ ਕੁਝ ਕਸਰ ਜਾਂ ਭੁੱਲ ਹੈ, ਸੁਹਾਗ ਵਿਚ ਕੁਛ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ।

ਕੋਰ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ)

ਕੇਰ, (ਫ਼ਾਰਸੀ : ਕੇਰ) \ ਪੁਲਿੰਗ : ਲਿੰਗ