ਗਹੁ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਗਹੁ (ਨਾਂ,ਪੁ) ਵਾੜ ਦੀ ਮੋੜ੍ਹੀ ਗੱਡਣ ਲਈ ਭੋਂਏਂ ਵਿੱਚ ਕੱਢਿਆ ਟੋਆ

ਗਹੁ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਗਹੁ [ਨਾਂਪੁ] ਧਿਆਨ , ਨੀਝ, ਤਵੱਜੋ , ਗ਼ੌਰ; ਮਿਹਨਤ

ਗਹੁ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਗਹੁ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਬਾੜ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਟੋਆ , ਜੋ ਮੋੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ੨ ਗਰਿਫ਼ਤ. ਪਕੜ. “ਰਹਿਨ ਨਹੀ ਗਹੁ ਕਿਤਨੋ!” (ਗਉ ਮ: ੫) ੩ ਸੰ. ਆਗ੍ਰਹ. ਹਠ. ੡੒ਦ. “ਦੂਰਿ ਕਰਹੁ ਆਪਨ ਗਹੁ ਰੇ.” (ਕੇਦਾ ਮ: ੫) ੪ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ. ਅੰਗੀਕਾਰ ਕਰ. “ਗਹੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸਰਨ.” (ਧਨਾ ਮ: ੫)

ਗਹੁ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਗਹੁ (ਸੰ.। ਪੰਜਾਬੀ। ਫ਼ਾਰਸੀ ਗ਼ੌਰ=ਧ੍ਯਾਨ ਦੇ ਕੇ। ਯਾ ਹਿੰਦੀ ਗਹਨਾ ਤੋਂ ਗਹੁ=ਫੜਨਾ)

੧. ਧਿਆਨ ਕਰਕੇ।

੨. ਖਚਤ ਹੋ ਕੇ। ਕਾਬੂ ਕਰਕੇ। ਯਥਾ-‘ਗਹੁ ਕਰਿ ਪਕਰੀ ਨ ਆਈ ਹਾਥਿ’।  ਦੇਖੋ , ‘ਗਹੁ ਕਿਤਨੋ’, ‘ਗਹੁ ਕਰ ’