ਚੂਨ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਚੂਨ. ਸੰ. ਚੂਣ੗. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਆਟਾ. ਪਿਸਾਨ. “ਚਾਕੀ ਚਾਟਹਿ ਚੂਨ ਖਾਹਿ.” (ਬਸੰ ਕਬੀਰ) ੨ ਚੂਨਾ. ਪੱਥਰ ਦੀ ਖਿੱਲ. “ਚੂਨ ਚਿਹਨ ਨ ਰਹਾਇ.” (ਸ. ਕਬੀਰ) ੩ ਦੇਖੋ, ਚੂੰ ੨.

ਚੂਨ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਚੂਨ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਚੂਰੑਣ। ਹਿੰਦੀ ਚੂਨ) ਕਣਕ ਆਦਿ ਅਨਾਜ ਦਾ ਚੂਰਣ ਭਾਵ ਆਟਾ। ਯਥਾ-‘ਚਾਕੀ ਚਾਟਹਿ ਚੂਨੁ ਖਾਹਿ’।

ਦੇਖੋ, ‘ਚਾਕੀ’