ਪੋਚ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪੋਚ [ਨਾਂਪੁ] ਲੇਪ; ਦੰਭ; ਨਸਲ , ਪੁਸ਼ਤ, ਪੀੜ੍ਹੀ; ਨਿੱਕਾ-ਨਿੱਕਾ ਜੀਅ-ਜੰਤ

ਪੋਚ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪੋਚ.ਸੰਗ੍ਯਾ—ਲੇਪ. ਲਗਾਉ. “ਨਾ ਕਛ ਪੋਚ ਮਾਟੀ ਕੇ ਭਾਂਡੇ, ਨਾ ਕਛੁ ਪੋਚ ਕੁੰਭਾਰੈ.” (ਪ੍ਰਭਾ ਕਬੀਰ) ੨ ਦੰਭ. ਦਿਖਾਵਾ. “ਪਰਉਪਕਾਰ ਨਿਤ ਚਿਤਵਤੇ ਨਾਹੀ ਕਛੁ ਪੋਚ.” (ਬਿਲਾ ਮ: ੫) ੩ ਫ਼ਾ  ਵਿ—ਤੁੱਛ. ਕਮੀਨਾ. ਨੀਚ. “ਮੇਰੀ ਸੰਗਤਿ ਪੋਚ ਸੋਚ ਦਿਨਰਾਤੀ.” (ਗਉ ਰਵਿਦਾਸ) “ਮਾਨੁਖਾ ਅਵਤਾਰ ਦੁਰਲਭ ਤਿਹੀ ਸੰਗਤਿ ਪੋਚ.” (ਆਸਾ ਰਵਿਦਾਸ)

ਪੋਚ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਪੋਚ (ਗੁ.। ਫ਼ਾਰਸੀ ਪੂਚ) ਭੈੜੀ , ਬੁਰੀ , ਨੀਚ। ਯਥਾ-‘ਮੇਰੀ ਸੰਗਤਿ ਪੋਚ ਸੋਚ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ’।