ਹਸਤੀ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਹਸਤੀ [ਨਾਂਇ] ਹੋਂਦ , ਵਜੂਦ, ਅਸਤਿਤਵ; ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ, ਖ਼ਾਸ ਵਿਅਕਤੀ; ਹੈਸੀਅਤ, ਤਾਕਤ, ਸਮਰੱਥਾ

ਹਸਤੀ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਹਸਤੀ. ਵਿ—ਹਸਦੀ ਹੋਈ। ੨ ਸੰਗ੍ਯਾ—ਹਸ੍ਤਿਨੑ. ਹਾਥੀ. “ਹਸਤੀ ਘੋੜੇ ਪਾਖਰੇ.” (ਸ੍ਰੀ ਅ: ਮ: ੧) ਦੇਖੋ, ਹਾਥੀ ਸ਼ਬਦ । ੩ ਵਿ—ਹਸ੍ਤ (ਸੁੰਡ) ਉਠਾਏ ਹੋਏ. ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸੁੰਡ ਉੱਚੀ ਕੀਤੀ ਹੈ. “ਗਜ ਹਸਤੀ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਉਧਾਰੀਅਲੇ.” (ਮਾਲੀ ਨਾਮਦੇਵ) ਹੱਥ ਉਠਾਕੇ ਪੁਕਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਗਜ (ਹਾਥੀ) ਦੇ ਪ੍ਰਾਣ ਬਚਾ ਲਏ। ੪ ਦੇਖੋ, ਹਸ੍ਤੀ ੨.

ਹਸਤੀ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਹਸਤੀ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇਖੋ , ਹਸਤ ੨.) ਹਾਥੀ। ਯਥਾ-‘ਹਸਤੀ ਸਿਰਿ ਜਿਉ ਅੰਕਸੁ ਹੈ ਅਹਰਣਿ ਜਿਉ ਸਿਰੁ ਦੇਇ’।

ਹਸਤੀ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ)

ਹਸਤੀ, (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ : ਹਸਤਿ) / ਪੁਲਿੰਗ : ਹਾਥੀ

ਹਸਤੀ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ)

ਹਸਤੀ, ਫ਼ਾਰਸੀ : ੧. ਵਜੂਦ, ਹੋਂਦ, ਹੋਣ ਦਾ ਭਾਵ; ੨. ਸ਼ਖਸੀਅਤ, ਵਿਅਕਤੀ (ਵੱਡੀ–); ੩. ਹੈਸੀਅਤ; ੪. ਤਾਕਤ ਸਮਰਥਾ, ਹਕੀਕਤ, ਮਜਾਲ, ਤੱਕ