ਜੀਵ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਜੀਵ [ਨਾਂਪੁ] ਪ੍ਰਾਣੀ , ਜੰਤੂ, ਜਾਨਵਰ; ਜਿੰਦ , ਜਾਨ

ਜੀਵ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਜੀਵ. ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਜੀਵਾਤਮਾ. “ਈਸ੍ਵਰ ਜੀਵ ਏਕ ਇਮ ਜਾਨਹੁ.” (ਗੁਪ੍ਰਸੂ) ਦੇਖੋ, ਆਤਮਾ । ੨ ਪ੍ਰਾਣੀ. “ਜੀਵ ਜਿਤੇ ਜਲ ਮੈ ਥਲ ਮੈ.” (ਅਕਾਲ) ੩ ਵ੍ਰਿਹਸਪਤਿ. ਦੇਵਗੁਰੂ। ੪ ਚੰਦ੍ਰਮਾ । ੫ ਵਿ੄ਨੁ। ੬ ਜਲ. “ਜੀਵ ਗਯੋ ਘਟ ਮੇਘਨ ਕੋ.” (ਕ੍ਰਿਸਨਾਵ) ੭ ਦਿਲ. ਮਨ. “ਪਿਤ ਪਰਮੇਸੁਰ ਜਾਨਹਿ ਜੀਵ.” (ਗੁਪ੍ਰਸੂ) ੮ जीव्. ਧਾ—ਜਿਉਣਾ, ਉਪਜੀਵਿਕਾ ਲਈ ਕਮਾਉਣਾ, ਸੁਖ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ.

ਜੀਵ ਸਰੋਤ : ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼, ਗੁਰ ਰਤਨ ਪਬਲਿਸ਼ਰਜ਼, ਪਟਿਆਲਾ।

ਜੀਵ: ਵੇਖੋ ‘ਜੀਵਾਤਮਾ ’।

ਜੀਵ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਜੀਵ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ) ਮਨ , ਜਾਨ, ਜਿੰਦ , ਰੂਹ , ਜੀਵਾਤਮਾ ।