ਧੋਬੀ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਧੋਬੀ (ਨਾਂ,ਪੁ) ਕੱਪੜੇ ਧੋਣ ਦਾ ਧੰਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ

ਧੋਬੀ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਧੋਬੀ. ਸੰ. ਧਾਵਕ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਵਸਤ੍ਰ ਧੋਣ ਵਾਲਾ. ਰਜਕ। ੨ ਭਾਵ—ਨਿੰਦਕ. “ਹਮਰੇ ਕਪਰੇ ਨਿੰਦਕ ਧੋਇ.” (ਗਉ ਕਬੀਰ) ੩ ਆਤਮਗ੍ਯਾਨੀ ਗੁਰੂ , ਜੋ ਅੰਤਹਕਰਣ ਦੀ ਮੈਲ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ. “ਧੋਬੀ ਧੋਵੈ ਬਿਰਹ ਬਿਰਾਤਾ.” (ਬਸੰ ਨਾਮਦੇਵ)

ਧੋਬੀ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਧੋਬੀ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਧਾਵਕ: = ਧੋਬੀ। ਧਾਵਨੰ=ਸਾਫ ਕਰਨਾ। ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ ਧੋਯ=ਧੋਣਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਧੋਣਾ ਤੋਂ ਧੋਬੀ=ਜੋ ਧੋਵੇ) ਛੀਂਬਾ , ਕਪੜੇ ਧੋਣ ਵਾਲਾ। ਯਥਾ-‘ਧੋਬੀ ਧੋਵੈ ਬਿਰਹ ਬਿਰਾਤਾ’।