ਪਖਾ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪਖਾ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਪਵਨ ੖੷ਭਕ. ਪੰਖਾ. ਵ੍ਯਜਨ. ਬਾਦਜ਼ਨ. “ਪਖਾ ਫੇਰੀ ਪਾਣੀ ਢੋਵਾ.” (ਸੂਹੀ ਅ: ਮ: ੪) ੨ ਪੰਖ. ਪ੖. ਪਰ. “ਮੋਰਪਖਾ ਕੀ ਛਟਾ ਮਧੁ ਮੂਰਤਿ.” (ਚਰਿਤ੍ਰ ੧੨)

ਪਖਾ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਪਖਾ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਪਕਸ਼ੑ=ਖੰਭ। ਹਿੰਦੀ ਪੰਖ^*) ਪੱਖਾ , ਜਿਸ ਨਾਲ ਹਵਾ ਹਿਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਯਥਾ-‘ਲੇ ਪਖਾ ਪ੍ਰਿਅ ਝਲਉ ਪਾਏ’।

----------

* ਪਹਿਲੇ ਸਮੇਂ ਹਵਾ ਕਰਨੇ ਲਈ ਮੋਰ ਆਦਿਕਾਂ ਦੇ ਖੰਭਾਂ ਤੋਂ ਐਸੀ ਸੈ ਬਣਾਈ ਗਈ ਜੋ ਹਵਾ ਦੇਵੇ , ਉਸ ਦਾ ਨਾਉਂ ਪੱਖਾ ਹੋਇਆ, ਅਰਥਾਤ ਖੰਭਾਂ ਤੋਂ ਬਣੀ ਸ਼ੈ। ਪੰਖਾ ਤੋਂ ਪੱਖਾ ਬਣਿਆ। ਮੋਰ ਛਲਾਂ ਦੇ ਪੱਖੇ ਅਜੇ ਬੀ ਬਣਦੇ ਹਨ।