ਪਨ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪਨ. ਸੰ. पन्. ਧਾ—ਵਪਾਰ ਕਰਨਾ, ਉਸਤਤਿ ਕਰਨਾ, ਆਨੰਦ ਹੋਣਾ. ਦੇਖੋ, ਪਨਸਾਰੀ। ੨ ਪ੍ਰਤ੍ਯ. ਪੁਣਾ. ਦੇਖੋ, ਪਣ ੮. “ਬਾਰਹ ਬਰਸ ਬਾਲਪਨ ਬੀਤੇ.” (ਆਸਾ ਕਬੀਰ) “ਸਾਧੁ ਮੇਂ ਨ ਸ਼ੇਰਪਨ ਸ਼ੇਰ ਮੇਂ ਨ ਸਾਧੁਪਨ, ਦੋਊ ਪਨ ਦੇਖਿਯਤ ਆਪ ਹੀ ਕੇ ਮਗ ਮੇ.” (ਗ੍ਵਾਲ) ੩ ਪ੍ਰਣ. ਪ੍ਰਤਿਗ੍ਯਾ. “ਪਨ ਪੂਰਨ ਕੀਨ.” (ਗੁਪ੍ਰਸੂ)