ਪੂਤ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪੂਤ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਪੁਤ੍ਰ. “ਧੀਆ ਪੂਤ ਸੰਜੋਗੁ.” (ਸ੍ਰੀ ਅ: ਮ: ੧) “ਕਾਹੇ ਪੂਤ ਝਗਰਤ ਹਉ ਸੰਗਿ ਬਾਪ.” (ਸਾਰ ਮ: ੪) ੨ ਚੇਲਾ. ਨਾਦੀ ਪੁਤ੍ਰ. “ਗੋਰਖ ਪੂਤ ਲੁਹਾਰੀਪਾ ਬੋਲੈ.” (ਸਿਧਗੋਸਟਿ) ੩ ਸੰ. ਵਿ—ਪਵਿਤ੍ਰ. “ਤਗੁ ਨ ਤੁਟਸਿ ਪੂਤ.” (ਵਾਰ ਆਸਾ) ੪ ਸਾਫ। ੫ ਸੰਗ੍ਯਾ—ਸਤ੍ਯ. ਸੱਚ। ੬ ਕੁਸ਼ਾ. ਦੱਭ । ੭ ਸ਼ੰਖ. ੮ ਪਲਾਸ਼. ਢੱਕ.

ਪੂਤ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਪੂਤ (ਸੰ.। ਦੇਖੋ , ਪੁਤ) ੧. ਪੁਤ੍ਰ , ਲੜਕਾ। ਯਥਾ-‘ਕਾਹੇ ਪੂਤ ਝਗਰਤ ਹੋ ਸੰਗਿ ਬਾਪ ’।       ਦੇਖੋ, ‘ਪੂਤ ਪਿਤਾ ਇਕ ਜਾਇਆ’

੨. ਭਾਵ ਵਿਚ ਚੇਲਾ। ਯਥਾ-‘ਗੋਰਖ ਪੂਤੁ ਲੋਹਾਰੀਪਾ ਬੋਲੈ ’।

੩. (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ) ਪਵਿਤ੍ਰ। ਯਥਾ-‘ਤਗੁ ਨਾ ਤੂਟਸਿ ਪੂਤੁ’।