ਮਾਣ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਮਾਣ (ਨਾਂ,ਪੁ) ਸਤਿਕਾਰ; ਇੱਜ਼ਤ; ਆਦਰ

ਮਾਣ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਮਾਣ [ਨਾਂਪੁ] ਆਦਰ , ਸਤਿਕਾਰ, ਇੱਜ਼ਤ; ਹੰਕਾਰ , ਅਭਿਮਾਨ, ਘਮੰਡ

ਮਾਣ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਮਾਣ (ਕ੍ਰਿ.। ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਣਨਾ^*=ਭੋਗਣਾ) ੧. ਭੋਗ। ਯਥਾ-‘ਰੰਗੁ ਮਾਣਿ ਲੈ ਪਿਆਰਿਆ’।

੨. (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਮਾਨ) ਫਖਰ ਕਰਨ ਦੀ ਟੇਕ , ਆਸਰਾ , ਇੱਜ਼ਤ। ਯਥਾ-‘ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਬਹੁ ਮਾਣੁ ਕਰਤੇ’।

੩. (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਮਾਨ=ਆਦਰ ਦੇਣਾ) ਆਦਰ। ਯਥਾ-‘ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੇ ਤੂੰ ਧਣੀ ’।

੪. (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਮਾਨ=ਹੰਕਾਰ) ਅਹੰਕਾਰ। ਯਥਾ-‘ਜਾ ਤੂ ਤਾ ਮੈ ਮਾਣੁ ਕੀਆ ਹੈ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਕੇਹਾ ਮੇਰਾ ਮਾਣੋ’।

----------

* ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਮਾਨਨੰ। ਹਿੰਦੀ , ਮਾਨਨਾ=ਸਨਮਾਨ ਦੇਣਾ। ਇਸ ਪਦ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਪਦ-ਮਾਣਨਾ=ਭੋਗਣਾ- ਅਲੱਗ ਹੈ। ਇਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਮੂਲ ਇਕੋ ਹੋਵੇ, ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਕਦੇ ਮਾਣਨਾ-ਦਾ ਅਰਥ ਹੋਵੇ-ਆਦਰ ਲੈਣਾ। ਫੇਰ ਭੋਗਣਾ ਅਰਥ ਬਣ ਗਿਆ ਹੋਵੇ।