ਲੋਹਾ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਲੋਹਾ (ਨਾਂ,ਪੁ) ਭਾਂਡੇ, ਹਥਿਆਰ ਅਤੇ ਅਨੇਕ ਵਸਤੂਆਂ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਲਈ ਵਰਤੀਂਦੀ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਧਾਤ

ਲੋਹਾ ਸਰੋਤ : ਜੁਗਰਾਫ਼ੀਏ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ-ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

Iron (ਆਇਅਨ) ਲੋਹਾ: ਇਹ ਇਕ ਵਜ਼ਨੀ ਧਾਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਧਰਾਤਲੀ ਫੈਲਾਅ ਐਲੂਮੀਨੀਅਮ (aluminium) ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਦਰਜੇ ਤੇ ਹੈ। ਭਾਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਦੇ ਚਾਪੜ ਦਾ 5 ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਤ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਕੱਚੀਆਂ ਧਾਤਾਂ (ores), ਹੈਮਾਟਾਇਟ (haematite), ਮੈਗ-ਨੇਟਾਇਟ (magnetite), ਲਾਇਮੋਨਾਇਟ (limonite), ਸਾਇਡਰਾਇਟ (siderite) ਸਲਫਾਇਡ (sulphide), ਆਦਿ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਹੀ ਅਸਪਾਤ (steel) ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀ-ਵੱਡੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ, ਔਜ਼ਾਰਾਂ, ਆਦਿ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਲੋਹਾ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਲੋਹਾ [ਨਾਂਪੁ] ਇੱਕ ਧਾਤ ਜਿਸ ਦੇ ਬਰਤਨ/ ਮਸ਼ੀਨਾਂ/ਹਥਿਆਰ ਆਦਿ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਫ਼ੌਲਾਦ, ਇਸਪਾਤ; ਪ੍ਰੈੱਸ, ਇਸਤਰੀ

ਲੋਹਾ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਲੋਹਾ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਲੋਹ:) ਲੋਹਾ, ਇਕ ਧਾਤੂ ਜੋ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਦੇ ਹਥ੍ਯਾਰ ਤੇ ਯੋਧਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਆਦਿ ਦੇ ਬਣਾਨ ਵਿਚ ਕੰਮ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਔਖਧੀਆਂ ਨਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਦਵਾਈ ਬਣਾਕੇ ਬੀ ਵਰਤਦੇ ਹਨ। ਯਥਾ-‘ਲੋਹਾ ਮਾਰਣਿ ਪਾਈਐ ਢਹੈ ਨ ਹੋਇ ਕਪਾਸ’ ਮਿਸਾਲੇ ਪਾਵਨ ਨਾਲ ਲੋਹੇ ਨੇ ਕਪਾਹ ਬਣਕੇ ਨਹੀਂ ਢਹਿ ਪੈਣਾ ।