ਜੂਹ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਜੂਹ (ਨਾਂ,ਇ) 1 ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੱਦ; ਸੀਮਾ 2 ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੀ ਚਰਾਂਦ ਲਈ ਰੱਖੀ ਥਾਂ

ਜੂਹ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਜੂਹ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਹ਼ੱਦ. ਸੀਮਾ. “ਚੜ੍ਹ ਘੋੜੇ ਨਸ ਜਾਣਗੇ ਵਿਚ ਜੂਹ ਪਰਾਈਆਂ.” (ਜੰਗਨਾਮਾ) ੨ ਯੂਥ. ਸਮੁਦਾਯ। ੩ ਵਿ—ਸਭ. ਤਮਾਮ. “ਮਉਲਿਓ ਮਨ ਤਨ ਜੂਹ.” (ਸਾਰ ਮ: ੫) ੪ ਘਾਹ ਵਾਲੀ ਡੂੰਘੀ ਥਾਂ, ਜੋ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੀ ਚਰਾਂਦ ਲਈ ਰੱਖੀ ਜਾਵੇ. ਚਰਾਗਾਹ.

ਜੂਹ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਜੂਹ (ਸੰ.। ਪੰਜਾਬੀ) ਜੰਗਲ , ਬਨ , ਉਜਾੜ। ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਬਾਹਰ ਚਾਰੇ ਵਾਲੀ ਭੋਂ। ਯਥਾ-‘ਮਉਲਿਓ ਮਨੁ ਤਨੁ ਜੂਹ’। ਤਨ ਜੂਹ ਵਿਚ ਮਨ ਮਉਲਿਆ ਹੈ।