ਖੇਲ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਖੇਲ (ਨਾਂ,ਇ) ਪਸ਼ੂਆਂ ਆਦਿ ਦੇ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਖੁਰਲੀ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਦਾ ਲੰਮਾ ਚੁਬੱਚਾ

ਖੇਲ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਖੇਲ [ਨਾਂਇ] ਖੇਡ , ਮਨ-ਪਰਚਾਵਾ; ਤਮਾਸ਼ਾ , ਸਾਂਗ; ਲੀਲ੍ਹਾ; ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਦਾ ਚੁਬੱਚਾ

ਖੇਲ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਖੇਲ. ਸੰ. ੖੥਺ਲ ਅਤੇ ਖੇਲਿ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਖੇਡ. ਕ੍ਰੀੜਾ. “ਖੇਲ ਸੰਕੋਚੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਏਕੈ.” (ਸੁਖਮਨੀ) ੨ ਫ਼ਾ ਖ਼ੈਲ. ਆਦਮੀਆਂ ਦਾ ਗਰੋਹ। ੩ ਗੋਤ. ਵੰਸ਼. “ਬਾਵਨ ਖੇਲ ਪਠਾਨ ਤਹਿਂ ਸਭੈ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ.” (ਚਰਿਤ੍ਰ ੯੭) ਦੇਖੋ, ਬਾਵਨ ਖੇਲ ਪਠਾਨ। ੪ ਦਾਸ. ਅਨੁਚਰ. ਸੇਵਕ.

ਖੇਲ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਖੇਲ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਖੇਲਨੰ। ਪੰਜਾਬੀ ਖੇਲਨਾ ਤੋਂ ਖੇਲ) ਲੀਲਾ; ਖੇਡ , ਕੌਤਕ। ਯਥਾ-‘ਕੀਆ ਖੇਲੁ ਬਡ ਮੇਲੁ ਤਮਾਸਾ’। ਤਥਾ-‘ਖੇਲੁ ਸੰਕੋਚੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਏਕੈ’। ਦੇਖੋ , ‘ਖੇਲ ਖਾਸੀ ’, ‘ਖੇਲ ਖਾਨਾ ’

ਖੇਲ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਦੂਜੀ (ਖ ਤੋਂ ਵ)

ਖੇਲ, (ਅਰਬੀ : ਖੇਲ, ) \ ਪੁਲਿੰਗ : ਗੋਤ, ਵੰਸ : ‘ਬਾਵਨ ਖੇਲ ਪਠਾਨ ਤਹਿ ਸਭੈ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ’ (ਚਰਿਤ੍ਰ ੯੭)

–ਖੇਲਖਾਨਾ, ਪੁਲਿੰਗ : ਉੱਤਮ ਵੰਸ਼, ਚੰਗੀ ਕੁਲ : ‘ਤੇਤੀਸ ਕਰੋੜੀ ਹੈ ਖੇਲਖਾਨਾ, ਚਉਰਾਸੀ ਲਖ ਫਿਰੈ ਦਿਵਾਨਾ’

(ਭੈਰੋ ਕਬੀਰ)

ਖੇਲ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਦੂਜੀ (ਖ ਤੋਂ ਵ)

ਖੇਲ, (ਹਿੰਦੀ : खेल) \ ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ : ਖੁਰਲੀ ਵਾਂਙ ਲੰਮਾ ਪਾਣੀ ਦਾ ਚੁਬੱਚਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡੰਗਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾਉਂਦੇ ਹਨ (ਲਾਗੂ ਕਿਰਿਆ : ਭਰਨੀ, ਲਾਉਣੀ)