ਸਲਾਈ ਸਰੋਤ :
ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।
ਸਲਾਈ. ਦੇਖੋ, ਸਿਲਾਈ। ੨ ਸ਼ਲਾਕਾ. ਸੁਰਮਚੂ. “ਭੈ ਕੀਆ ਦੇਹ ਸਲਾਈਆ ਨੈਣੀ.” (ਤਿਲੰ ਮ: ੧) ੩ ਲੰਮੀ ਜੇਹੀ ਲੋਹੇ ਆਦਿ ਦੀ ਤੀਲ ਜਿਸ ਨਾਲ ਜੁਰਾਬਾਂ ਆਦਿ ਚੀਜਾਂ ਉਣਦੇ ਹਨ। ੪ ਸੀਖ. ਜਿਵੇਂ—ਦੀਵਾ ਸਲਾਈ.
ਲੇਖਕ : ਭਾਈ ਕਾਨ੍ਹ ਸਿੰਘ ਨਾਭਾ,
ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।, ਹੁਣ ਤੱਕ ਵੇਖਿਆ ਗਿਆ : 858, ਪੰਜਾਬੀ ਪੀਡੀਆ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਮਿਤੀ : 2014-10-01, ਹਵਾਲੇ/ਟਿੱਪਣੀਆਂ: no
ਸਲਾਈ ਸਰੋਤ :
ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ)
ਸਲਾਈ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ : ੧. ਸੀਊਣ ਦਾ ਕੰਮ ਜਾਂ ਮਜ਼ੂਰੀ; ੨. ਲੋਹੇ ਜਿਸਤ ਆਦਿ ਦੀ ਪਤਲੀ ਸੀਖ ਜਿਸ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਰਮਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸੁਰਮਚੂ; ੩. ਛੱਲੀ ਅਟੇਰਨ ਦਾ ਤਕਲਾ
–ਸਲਾਈ ਫੇਰਨਾ, ਮੁਹਾਵਰਾ : ਅੰਨ੍ਹਾ ਕਰਨਾ
–ਕੰਨ ਸਲਾਈ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ : ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜੇਹਾ ਲਮੂਤਰਾ ਕੀੜਾ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਵੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
–ਦੀਆ ਸਲਾਈ, ਦੀਵਾ ਸਲਾਈ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ : ਅੱਗ ਬਾਲਣ ਵਾਲੀ ਤੀਲੀ ਜਿਸ ਦੇ ਇੱਕ ਸਿਰੇ ਉੱਤੇ ਮਸਾਲਾ ਲੱਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਡੱਬੀ ਦੇ ਮਸਾਲੇ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਉੱਤੇ ਰਗੜਨ ਨਾਲ ਬਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ
–ਪੁਣ ਸਲਾਈ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ : ਕਾਨੇ ਦੀ ਪੋਰੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੂਣੀਆਂ ਵੱਟਦੇ ਹਨ
ਲੇਖਕ : ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ, ਪੰਜਾਬ,
ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ), ਹੁਣ ਤੱਕ ਵੇਖਿਆ ਗਿਆ : 481, ਪੰਜਾਬੀ ਪੀਡੀਆ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਮਿਤੀ : 2022-06-09-03-23-31, ਹਵਾਲੇ/ਟਿੱਪਣੀਆਂ:
ਵਿਚਾਰ / ਸੁਝਾਅ
Please Login First
