ਘਣੋ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਘਣੋ. ਸਿੰਧੀ ਅਤੇ ਡਿੰਗ. ਵਿ—ਬਹੁਤਾ. ਅਧਿਕ. “ਘਣੋ ਘਣੋ ਘਣੋ ਸਦ ਲੋੜੈ.” (ਟੋਡੀ ਮ: ੫)

ਘਣੋ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਘਣੋ (ਗੁ.। ਸਿੰਧੀ ਭਾਸ਼ਾ ਤੇ ਲਹਿੰਦੇ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਘਨ=ਨਿੱਗਰ, ਡੂੰਘਾ, ਬਹੁਤਾ) ਬਹੁਤਾ, ਬਾਹਲਾ। ਯਥਾ-‘ਘਣੋ ਧੜੀਐ ਜੋਇ’ ਬਹੁਤ ਕੁਟੀਂਦਾ ਹੈ ਜੇਹੜਾ। ਤਥਾ-‘ਦੂਖੁ ਘਣੋ ਦੋਹਾਗਣੀ ਕਿਉਂ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਸੁਹਾਗੁ ’।