ਜਸ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਜਸ [ਨਾਂਪੁ] ਵਡਿਆਈ, ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ, ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ, ਨੇਕਨਾਮੀ, ਸਿਫ਼ਤ, ਉਸਤਤ

ਜਸ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਜਸ. ਵਿ—ਯਾਦ੍ਰਿਸ਼. ਜੈਸਾ. ਜੇਹਾ. “ਜਸ ਓਹੁ ਹੈ, ਤਸ ਲਖੈ ਨ ਕੋਈ.” (ਗਉ ਕਬੀਰ) “ਜਸ ਦੇਖੀਐ ਤਰਵਰ ਕੀ ਛਾਇਆ.” (ਗਉ ਕਬੀਰ) ੨ ਯਸ੍ਯ. ਛੀਵੀਂ ਵਿਭਕ੍ਤਿ. ਜਿਸ ਨੂੰ. ਜਿਸ ਕੋ। ੩ ਸੰ. यशस्. ਯਸ਼. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਕੀਰਤਿ ਵਡਿਆਈ. ਗੁਣਾਨੁਵਾਦ. “ਜਿਹ ਪ੍ਰਾਨੀ ਹਰਿਜਸ ਕਹਿਓ.” (ਸ: ਮ: ੯) ੪ ਸਨਮਾਨ. ੡਽ੲੱਜ਼ਤ। ੫ ਸੰ. जस्. ਧਾ—ਛੱਡਣਾ, ਮੁਕਤ ਕਰਨਾ, ਤਾੜਨਾ, ਨਿਰਾਦਰ ਕਰਨਾ। ੬ ਦੇਖੋ, ਜਾਸੂਸ.

ਜਸ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਜਸ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਯਸ਼ਕੑ) ੧. ਕੀਰਤੀ, ਵਡਿਆਈ, ਨੇਕ ਨਾਮੀ। ਯਥਾ-‘ਜਸੁ ਕੀਰਤਿ ਜਗਿ ਲੇਇ’। (ਸਨਮੁਖ) ਜੱਸ (ਤੇ ਕੰਡ ਪਿਛੇ) ਕੀਰਤੀ ਨੂੰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਦੇਖੋ , ‘ਜਸ ਹੰਦਾ ’

੨. (ਹਿੰਦੀ ਜੈਸੇ ਦਾ ਸੰਖੇਪ) ਜਿਕੁਰ, ਜਿਵੇਂ। ਯਥਾ-‘ਖਰ ਚੰਦਨ ਜਸ ਭਾਰਾ ’। ਖੋਤੇ ਪੁਰ ਜਿਕੁਰ ਚੰਦਨ ਦਾ ਭਾਰ ਲੱਦਿਆ ਹੋਵੇ।