ਪਹੀਆ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪਹੀਆ (ਨਾਂ,ਪੁ) ਧੁਰੇ ਜਾਂ ਕਿੱਲੀ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਣ ਵਾਲਾ ਗੋਲ ਚੱਕਰ

ਪਹੀਆ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪਹੀਆ [ਨਾਂਪੁ] ਚੱਕਾ, ਪਿੰਜ, ਚੱਕਰ

ਪਹੀਆ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪਹੀਆ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਗੱਡੇ ਰਥ ਆਦਿ ਦਾ ਚਕ੍ਰ । ੨ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ. ਰਾਹੀ. ਪਾਂਥ. “ਆਵਤ ਪਹੀਆ ਖੂਧੇ ਜਾਹਿ.” (ਗੌਂਡ ਕਬੀਰ) ਰਾਹੀ ਆਏ ਭੁੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. “ਪੂਰ ਭਰੇ ਪਹੀਆਹ.” (ਮਾਰੂ ਅ: ਮ: ੧) ਮੁਸਾਫ਼ਿਰਾਂ ਦੇ ਪੂਰ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ.

ਪਹੀਆ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਪਹੀਆ (ਸੰ.। ਹਿੰਦੀ ਪਾਹੁਨਾ, ਪਹੀਆ। ਪੁ. ਪੰਜਾਬੀ ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ , ਪਾਹੂ , ਪਹੀ। ਨ. ਪੰਜਾਬੀ ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ। ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ ਪਹੇਣਯ^*=ਖਾਣ ਵਾਸਤੇ ਜੋ ਸ਼ੈ ਦਿਤੀ ਜਾਵੇ, ਜੋ ਉਸ ਸ਼ੈ ਨੂੰ ਖਾਵੇ ਸੋ ਪਾਹੁਣਾ) ਪਰਾਹੁਣਾ, ਮਹਿਮਾਨ। ਯਥਾ-‘ਆਵਤ ਪਹੀਆ ਖੂਧੇ ਜਾਹਿ’। ਪਰਾਹੁਣੇ ਆਕੇ ਭੁਖੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤਥਾ-‘ਪਹੀ ਨਾ ਵੰਞੈ ਬਿਰਥੜਾ’।

----------

* ਜੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਪਦ ਪ੍ਰਾਘੁਣ: (=ਪ੍ਰਾਹੁਣੇ) ਦਾ ਮੂਲ ਸਮਝਿਆ ਜਾਏ ਤਦ ਪ੍ਰਾਘੁਣ ਦਾ ਪਾਹੁਣ ਇੰਞ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ- ਲਘੁਵੀ ਦਾ ਲਹੁਈ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।