ਸੀਧਾ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਸੀਧਾ (ਨਾਂ,ਪੁ) ਕੜਾਹ ਦੀ ਰਸਤ; ਆਟਾ ਆਦਿ ਭੋਜਨ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ

ਸੀਧਾ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਸੀਧਾ [ਨਾਂਪੁ] ਕੜਾਹ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਜਾਂ ਭੋਜਨ ਆਦਿ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ, ਰਸਦ-ਪਾਣੀ

ਸੀਧਾ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਸੀਧਾ. ਵਿ—ਵਲ (ਵਿੰਗ) ਰਹਿਤ । ੨ ਕਪਟ ਰਹਿਤ. ਸੂਧਾ. “ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਅਪਰਾਧੀ ਸੀਧੇ.” (ਗਉ ਅ: ਮ: ੩) ੩ ਸਿੱਧਿ (ਕਾਮਯਾਬੀ) ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ. ਕਾਮਯਾਬ. ਸਫਲ ਮਨੋਰਥ. “ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਹਰਿਨਾਮੈ ਸੀਧੇ.” (ਆਸਾ ਛੰਤ ਮ: ੪) “ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੇ ਕਵਨ ਕਵਨ ਨ ਸੀਧੋ ਮੇਰੇ ਭਾਈ?” (ਗਉ ਅ: ਮ: ੩) ੪ ਸਿੱਧਾ. ਉਲਟਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ. “ਸੀਧਾ ਛੋਡਿ ਅਪੂਠਾ ਬੁਨਨਾ.” (ਗਉ ਮ: ੫) ੫ ਸੰਗ੍ਯਾ—ਭੋਜਨ ਸਿੱਧ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਮਗ੍ਰੀ. ਰਸਦ. ਅਸਿੱਧ ਅੰਨ. “ਸੀਧਾ ਆਨ ਚਢਾਵਹੀਂ ਕੇਤਿਕ ਕਰਹਿਂ ਸਲਾਮ.” (ਨਾਪ੍ਰ) ੬ ਸੈਂਧਵ. ਲੂਣ. “ਦਾਲ ਸੀਧਾ ਮਾਂਗਉ ਘੀਉ.” (ਧਨਾ ਧੰਨਾ)

ਸੀਧਾ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਸੀਧਾ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸਿਧ=ਜੋ ਪਕਾਇਆ ਜਾਏ। ਹਿੰਦੀ ਸੀਧਾ= ਉਹ ਸ਼ੈ ਜੋ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਪੱਕੇ) ਰਸਤ , ਆਟਾ। ਯਥਾ-‘ਦਾਲਿ ਸੀਧਾ ਮਾਗਉ ਘੀਉ’ ਦਾਲ ਆਟਾ ਤੇ ਘਿਉ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ। ਅੰਤ੍ਰੀਵ ਅਰਥ ਦਲਨਾ (ਕਾਮ ਆਦਿ ਦਾ) ਸਿਧਿਆਂ ਕਰਨਾ (ਮਨ ਦਾ) (ਘਿਉ) ਪ੍ਰੇਮ ਮੈਂ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ।

੨. (ਗੁ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸਾਧੁ=ਠੀਕ, ਮੁਨਾਸਬ) ਸਿਧਾ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਵਿੰਗ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਭਾਵ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਪਗਤੀ ਬੀ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਯਥਾ-‘ਸੀਧਾ ਛੋਡਿ ਅਪੂਠਾ ਬੁਨਨਾ’।

ਸੀਧਾ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ)

ਸੀਧਾ, ਪੁਲਿੰਗ : ੧. ਆਟਾ ਆਦਿ ਭੋਜਨ ਸਮੱਗਰੀ; ੨. ਕੜਾਹ ਦੀ ਰਸਤ