ਕਬ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕਬ. ਕ੍ਰਿ. ਵਿ—ਕਦਾ. ਕਿਸ ਵੇਲੇ. ਕਦੋਂ. ਕਿਸ ਸਮੇਂ. “ਕਬ ਲਾਗੈ ਮਸਤਕ ਚਰਨਨ ਰਜ?” (ਭਾਗੁ ਕ) ੨ ਸੰਗ੍ਯਾ—ਕਵਿ. ਕਾਵ੍ਯ ਰਚਣ ਵਾਲਾ.

ਕਬ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਕਬ (ਕ੍ਰਿ. ਵਿ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕਦਾ। ਹਿੰਦੀ ਕਬ। ਪੰਜਾਬੀ ਕਦ) ਕਦੋਂ , ਕਿਹੜੇ ਵੇਲੇ। ਯਥਾ-‘ਕਬ ਦੇਖਉ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਨਾ’।

ਕਬ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ)

ਕਬ, (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ : कदा=ਕਦ) \ ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਕਦੋਂ, ਕਿਸ ਵੇਲੇ: ‘ਕਬ ਲਾਗੇ ਮਸਤਕ ਚਰਨਨ ਰਜ?’ 

(ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ)