ਡੋਲ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਡੋਲ ( ਨਾਂ , ਪੁ ) ਖੂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਕੱਢਣ ਲਈ ਲੱਜ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਲੋਹੇ ਦਾ ਬਰਤਨ

ਡੋਲ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਡੋਲ [ ਨਾਂਪੁ ] ਖੂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਕੱਢਣ ਵਾਲ਼ਾ ਲੋਹੇ ਜਾਂ ਪਿੱਤਲ ਦਾ ਚੌੜੇ ਮੂੰਹ ਵਾਲ਼ਾ ਬਰਤਨ , ਡੋਲੂ , ਕਰਮੰਡਲ [ ਨਾਂਇ ] ਸੋਜ ਜਾਂ ਫੋੜੇ ਆਦਿ ਵਾਲ਼ੀ ਥਾਂ ਉੱਤੇ ਤੁਰਨ-ਫਿਰਨ ਕਾਰਨ ਵਧੀ ਤਕਲੀਫ

ਡੋਲ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਡੋਲ . ਸੰ. ਦੋਲ. ਸੰਗ੍ਯਾ— ਝੂਲਾ । ੨ ਰੱਸੀ ( ਡੋਰੀ ) ਨਾਲ ਝੂਲਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਪਾਤ੍ਰ , ਜਿਸ ਨਾਲ ਖੂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਕੱਢੀਦਾ ਹੈ. “ ਡੋਲੁ ਬਧਾ ਕਸਿ ਜੇਵਰੀ.” ( ਗਉ ਅ : ਮ : ੧ ) ਕਰਮ ਦੀ ਰੱਸੀ ਨਾਲ ਬੱਧਾ ਜੀਵ ਡੋਲ । ੩ ਬੇਰੀ ਦੀ ਇੱਕ ਜਾਤਿ , ਜਿਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਅਤੇ ਮਿੱਠੇ ਫਲ , ਧੜ ਮੋਟਾ ਅਤੇ ਕੱਦ ਉੱਚਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਦੀ ਲੱਕੜ ਇਮਾਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ੪ ਝੋੱਲਾ. ਧੱਕਾ । ੫ ਡੋਲਣ ਕਰਕੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੋਜ.

ਡੋਲ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਡੋਲ   ਕ੍ਰਿ— ਸੰ. ਦੋਲਨ. ਲਟਕਣਾ. ਹਿੱਲਣਾ. ਝੁਲਣਾ. “ ਮਾਇਆ ਡੋਲਨ ਲਾਗੀ.” ( ਗਉ ਕਬੀਰ ) ਕਿੰਗੁਰੀ ਪੁਰ ਮੋਹਿਤ ਹੋਕੇ ਮਾਇਆ ਝੂਲਣ ਲੱਗੀ । ੨ ਮਨ ਦਾ ਇਸਥਿਤ ਨਾ ਰਹਿਣਾ. “ ਡੋਲਨ ਤੇ ਰਾਖਹੁ ਪ੍ਰਭੂ.” ( ਬਾਵਨ ) ੩ ਅਸ਼੍ਰੱਧਾ ਹੋਣੀ. “ ਮਨ , ਡੀਗਿ ਨ ਡੋਲੀਐ.” ( ਸਵਾ ਮ : ੧ )

ਡੋਲ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਡ ੋਲ ( ਸੰ. । ਪੰਜਾਬੀ ਡੋਲਣਾ । ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੋਲ = ਝੂਮਨਾ ) ਝੋਲਨਾ , ਹਿਲਾਉ ।